Prof. Małgorzata Chorowska, ekspertka z zakresu historii architektury, związana z Politechniką Wrocławską, dokonała niezwykłego odkrycia. To ona zidentyfikowała pozostałości po średniowiecznej synagodze, które ukrywały się w obecnym budynku Instytutu Historycznego. Ta historyczna struktura, położona na skrzyżowaniu ulic Szewskiej i Uniwersyteckiej, od pewnego czasu jest poddawana renowacji. Jest to dla fachowców doskonała możliwość przeprowadzenia szczegółowej analizy konstrukcyjnej budynku.
W XIII wieku panujący wówczas dynastia Piastów rozważali przeniesienie swojej głównej rezydencji z Ostrowa Tumskiego na lewą stronę Odry. Budowa książęcej twierdzy w miejscu, gdzie dzisiaj znajduje się główny budynek Uniwersytetu Wrocławskiego, rozpoczęła się w latach 30. XIII wieku.
Najstarsze świadectwa obecności społeczności żydowskiej we Wrocławiu datowane są na początek XIII wieku. Jako przykład można podać macewę Dawida, kantora, który zmarł w kwietniu 1203 roku.
Kilka lat temu prof. Mateusz Goliński z Uniwersytetu Wrocławskiego ustalił, że w okresie od 1331 do 1346 roku teren przy obecnej ulicy Szewskiej 49 był własnością Żyda imieniem Jakub. Następnie dziedzicem nieruchomości został Chanan.