Rozważmy teraźniejszą sytuację obrońcy Łukasza Gerstensteina, który tymczasowo jest graczem Stali Mielec, a pochodzi z drużyny Śląska Wrocław.
Następnie skupmy się na Mateuszu Cholewiaku, wykształconym w MOSiR Jasło. Jego edukacja piłkarska rozkwitła w 2006 roku, kiedy to zapisał się do liceum w Łodzi i zaczął grać dla miejscowego klubu SMS przez następne pięć lat. W 2011 roku został przeniesiony do Puszczy Niepołomice, z którą osiągnął sukces awansu do I ligi. Po trzech latach dołączył do Stali Mielec, gdzie również pomógł w awansie drużyny. Jako cenny członek drużyny, trener Smółka uczynił go kapitanem zespołu. Szczególnie pamiętna była jesień 2017 roku podczas jego kariery. Na początku 2018 r. dołączył do Śląska Wrocław, gdzie miał swój debiut w ekstraklasie. Spędził tam dwa lata przez trzy sezony, okazując się solidnym dodatkiem do składu drużyny. Po otrzymaniu oferty od Legii w styczniu 2021 spędził tam półtora roku, zdobywając dwa tytuły mistrza Polski. Jednak w sezonie 2020/21 nie miał wiele okazji do gry i ostatecznie latem 2021 przeszedł do Górnika Zabrze.
Bogusław Cygan, inny były zawodnik Śląska Wrocław, rozpoczynał swoją karierę w Uranii Ruda Śląska. W 1984 roku zadebiutował w II lidze w barwach Szombierek Bytom. Pod koniec lat 80. przeniósł się do Górnika Zabrze, ale nie zdołał tam osiągnąć znaczącego sukcesu. Krótko grał dla Lausanne Sport w Szwajcarii jesienią 1993 roku, ale musiał wrócić do Polski z powodu choroby swojego ojca. Jego największe triumfy przyszły podczas gry dla Stali Mielec, gdzie zdobył tytuł króla strzelców ekstraklasy w sezonie 1994/95. Niestety, jego przejście do Śląska Wrocław jesienią 1996 roku wiązało się z trudnym okresem dla klubu i spadkiem do II ligi na wiosnę. Po tym grał dla Polonii/Szombierek i różnych klubów niższych lig śląskiego okręgu. Mimo prób trenowania drużyn, jego efekty były skromne. Zmarł w 2018 roku.
Kolejnym graczem wartym wspomnienia jest Józef Klimza, który zaczynał swoją karierę w Wawelu Wirek. Zdobywając awans do II ligi i występując tam przez sezon 1959, został powołany na służbę wojskową w Śląsku Wrocław w 1962 roku. Pomimo krótkiego okresu gry – tylko cztery mecze – został wypożyczony do Zagłębia Wałbrzych, a latem 1963 wrócił na Oporowską jako członek drużyny Śląska Wrocław. Pomimo udziału w pierwszym awansie Śląska do ekstraklasy, na wiosnę 1964 roku był już zawodnikiem Polonii Bytom. Spędził tam parę sezonów i zagrał tylko cztery razy w I lidze. Następnie grał dwa sezony dla II-ligowej Stali Mielec. Po tym okresie miał krótkie epizody z Victorią Jaworzno i Uranią Ruda Śląska, zanim zakończył swoją karierę piłkarską w Grunwaldzie Ruda Śląska. Zmarł on w 2020 roku.