Świętowanie rocznic związanych z historią „Solidarności” jest niezwykle istotnym elementem dla mieszkańców Wrocławia. W ostatnią niedzielę, 24 sierpnia, Centrum Historii Zajezdnia stało się miejscem, gdzie przypomniano o wydarzeniach, które miały miejsce 45 lat temu. To właśnie tam, w sierpniu 1980 roku, zainicjowano powstanie Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego przy zajezdni autobusowej nr VII wrocławskiego MPK.
Uroczystości na Cmentarzu Grabiszyńskim
Rozpoczęcie obchodów miało miejsce na Cmentarzu Grabiszyńskim, gdzie uczestnicy oddali hołd wszystkim związanym z ruchem „Solidarność”. Złożenie kwiatów na grobach było symbolicznym gestem pamięci o tych, którzy walczyli o wolność i niezależność. W tamtych czasach, 26 sierpnia, ponad sto autobusów MPK pozostało w zajezdni, co było wyraźnym znakiem poparcia dla strajkujących.
Historyczny dzień dla Wrocławia
Data 26 sierpnia ma szczególne znaczenie dla wrocławskiej społeczności. To właśnie tego dnia, 44 lata temu, dwóch kierowców MPK zamknęło bramę zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej. Obecnie mieści się tam Centrum Historii Zajezdnia. W tym roku uroczystości zaszczycił swoją obecnością Jerzy Piórkowski, pierwszy przywódca Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Został on uhonorowany złotą Odznaką Honorową Wrocławia „Wrocław z wdzięcznością – Wratislavia grato” przez prezydenta miasta. Jego wspomnienia o tym, jak szybko wieści o strajku rozprzestrzeniły się po mieście, były niezwykle poruszające.
Piknik w Centrum Historii Zajezdnia
Piknik, który odbył się na placu przed Centrum Historii Zajezdnia, był okazją do przypomnienia sobie o początkach strajku pracowników wrocławskiego MPK. Wydarzenie to stało się katalizatorem dla innych zakładów w mieście i na Dolnym Śląsku, które szybko dołączyły do protestu.
Znaczenie Centrum Historii Zajezdnia
Miejsce to odgrywa kluczową rolę w upamiętnianiu historii „Solidarności”. Było centrum, z którego strajk rozprzestrzenił się na cały Wrocław, zapoczątkowując przemiany prowadzące do wolności. Podczas wydarzeń sierpniowych 1980 roku w zajezdni autobusowej nr VII narodziła się nowa świadomość społeczna. Strajkujący zaczęli odczuwać, że mają realny wpływ na rzeczywistość PRL-u i że ich działania mogą przynieść zmiany.