Z pewnością każdy mieszkaniec Wrocławia przynajmniej raz widział na własne oczy dzieło Stanisława Drożdża pod tytułem „Klepsydra”. Wisi ono nad wejściem do Muzeum Współczesnego przy placu Strzegomskim. Czego możemy spodziewać się po wnętrzu tego nietypowego budynku?
Muzeum Współczesne to miejska, samorządowa instytucja kultury. Powołana przez Radę Miejską Wrocławia w lutym 2011 roku, a otwarta we wrześniu, niespełna siedem miesięcy później.
Wystawianie oraz popularyzowanie zbiorów sztuki współczesnej to główny cel muzeum. Włodarze kładą również duży nacisk na wrocławską sztukę II połowy XX wieku. Skoncentrowani są również na edukacji i programach społecznych skierowanych do mieszkańców miasta. Już do 2019 roku, w ciągu ok. 8 lat obiekt mógł pochwalić się zgromadzeniem aż 318 obiektów artystów z całego świata – zarówno tych polskich jak i z zagranicy.
– Ambicją Muzeum jest nie tylko prezentowanie najważniejszych zjawisk z zakresu sztuk wizualnych ostatnich dekad, ale także ustosunkowanie się do najistotniejszych problemów współczesności: tożsamości jednostkowej i narodowej, ochrony dziedzictwa kulturowego, konfliktów społecznych, przemian geopolitycznych, wykluczenia i nierówności ekonomicznych – jak powiedział Piotr Lisowski, poprzedni kurator i dyrektor obiektu.
Jest to jedyne muzeum w Polsce, które mieści się w bunkrze. Z tego względu często nazywane jest „schronem dla sztuki”. Budynek został wybudowany w 1942 roku według projektu Richarda Konwiarza. Pełnił rolę schronu przeciwlotniczego dla cywili.
W kolekcji muzeum znajdują się prace wielu artystów. Są to między innymi: Carolee Schneemann, Karol Radziszewski, Anna Molska, Stanisław Dróżdż, Michał Diament czy Wanda Gołkowska.
Listę aktualnych wystaw i wydarzeń można znaleźć na stronie muzeum.