Remanent końcowy, który zazwyczaj sporządza się w ostatnich dniach grudnia (inaczej inwentaryzacja albo spis z natury) to obowiązek każdego przedsiębiorcy, który prowadzi PKPiR. Sporządzenie tego dokumentu pozwala właściwie ustalić rzeczywisty przychód i wypełnić zeznanie roczne.
Remanent – co obejmuje?
Zgodnie z przepisami remanent sporządzany z datą 31 grudnia obejmuje cały majątek przedsiębiorstwa. W zależności od charakteru działalności mogą to być produkty, którymi handluje firma, surowce (zarówno podstawowe, jak i pomocnicze), półwyroby i wyroby gotowe, a także składniki związane z procesem produkcyjnym, czyli aktualnie wykorzystywane w produkcji oraz odpady i braki.
Co jeśli niektórych składników majątku firmy nie ma fizycznie w jej siedzibie tego dnia, gdy przedsiębiorca sporządza remanent? One również muszą się znaleźć w spisie. Może też zdarzyć się tak, że w przedsiębiorstwie znajdują się pewne rzeczy podlegające obowiązkowi spisu, których podatnik nie jest właścicielem. To tzw. towary obce i w spisie należy jedynie podać ich ilość i wskazać właściciela (nie podlegają wycenie).
Wartość rocznego remanentu należy zaksięgować jako ostatni wpis w PKPiR z datą 31 grudnia. Jest to jednocześnie remanent początkowy kolejnego roku podatkowego, który należy uwzględnić jako pierwszy wpis do PKPiR w dniu 1 stycznia.
Jak wycenić składniki majątku objęte remanentem?
Składniki majątku podlegają wycenie, dzięki czemu można je zaksięgować w PKPiR i na tej podstawie kwotę podlegającą opodatkowaniu (pomóc Ci w tym może np. Biuro Księgowe Liber Wrocław. Jak wpływa to na faktyczny dochód firmy?
- Remanent końcowy jest większy niż początkowy – różnica remanentowa powiększa dochód.
- Remanent końcowy jest mniejszy niż początkowy – różnica obniża dochód.
Ile czasu masz na wycenę remanentu? 14 dni, licząc od dnia jego sporządzenia. Jak wycenić składniki majątku? Materiały i towary handlowe wycenia się na podstawie cen zakupu/nabycia. Chodzi o kwotę, którą nabywca zapłacił za daną rzecz, pomniejszoną o podlegający odliczeniu VAT. W przypadku importu cenę zakupu powiększa się o cło, dodatkowe opłaty celne i podatek akcyzowy, ale obniża o ewentualne rabaty czy upusty. Jeśli zaś dany składnik majątku firma otrzymała w spadku lub darowiźnie, za cenę zakupu przyjmuje się wartość identycznego lub porównywalnego składnika.
Jeśli wartość materiałów i towarów handlowych z jakiegoś powodu jest niższa niż ceny zakupu (np. w wyniki uszkodzenia czy wyjścia z mody), wyceny można dokonać na podstawie cen rynkowych w dniu spisu (to jednak sytuacja wyjątkowa).
Firmy zajmujące się produkcją własną muszą wycenić koszt wytworzenia półwyrobów i wyrobów gotowych oraz braków. Są to wszystkie koszty, które mają bezpośredni lub pośredni związek z przerobem surowców (nie wlicza się w to kosztów sprzedaży gotowych towarów lub usług). Jeśli zaś chodzi o wycenę odpadów produkcyjnych, czyli rzeczy lub materiały, które w czasie produkcji straciły pierwotną wartość, wycena jest szacunkowa. Przedsiębiorca musi wtedy wziąć pod uwagę, w jakim stopniu można je dalej użytkować.
Jakie informacje powinien zawierać remanent?
Spis powinien zawierać:
- imię i nazwisko właściciela oraz nazwę firmy,
- datę sporządzenia,
- numery kolejnych pozycji arkusza,
- szczegółowe określenie składnika majątku,
- jednostkę miary,
- ilość/liczba w czasie spisu,
- cenę za jednostkę miary (w złotówkach i groszach),
- wartość (wynikającą z przemnożenia ilości/liczby przez cenę jednostkową),
- łączną wartość spisu,
- klauzulę: „Spis zakończono na pozycji nr …”,
- podpisy właściciela firmy oraz osób sporządzających spis.
Czym jest remanent zerowy?
Jak wspomniano na wstępie, remanent jest obowiązkiem wszystkich podatników prowadzących PKPiR, nawet jeśli ich działalność nie polega na sprzedaży czy produkcji towarów. Co powinien zrobić przedsiębiorca, który nie ma towarów, materiałów ani innych składników majątku do inwentaryzacji? W takim przypadku sporządza on remanent zerowy. W ten sposób podatnik oświadcza, że w dniu 31 grudnia w przedsiębiorstwie nie ma żadnych artykułów podlegających obowiązkowi spisu. W praktyce oznacza to, że ostatni wpis w PKPiR w danym roku podatkowym oraz pierwszy w kolejnym ma wartość równą 0.
Jeśli nadal masz pytania w tym temacie – sięgnij po pomoc specjalistów i ekspertów w branży (kliknij tutaj).